11 stycznia 1917 r. Stany Zjednoczone Polski
Ignacy Paderewski prezentuje amerykańskiemu prezydentowi Thomasowi Woodrowowi Wilsonowi koncepcję odbudowy państwa polskiego.
Do spotkania Paderewskiego i Wilsona doszło w styczniu 1917 roku, a stało się to za sprawą osobistych wpływów polskiego pianisty i polityka. Paderewski przedstawił wówczas Wilsonowi memoriał dotyczący konieczności odbudowy niepodległego państwa polskiego.
Odbudowany kraj miał nosić nazwę Stany Zjednoczone Polski i być państwem federacyjnym, w którego granicach - jak to było w czasach Rzeczpospolitej Obojga Narodów - zagwarantowano by prawa i wolności religijne różnym grupom etnicznym.
Według koncepcji Paderewskiego, Stany Zjednoczone Polski miały również i terytorialnie nawiązywać do przedrozbiorowej Rzeczpospolitej.
Gdyby projekt ziścił się, przedwojenna Polska liczyłaby aż 54 miliony mieszkańców.
Paderewski zapewniał Wilsona, że różnorodność etniczna Stanów Zjednoczonych Polski nie stanowiłaby problemu, a kraj byłby - według słów pianisty - "tak jednolity jak Francja".
Jakie kraje miałyby wejść w skład polskiej federacji? Byłyby to Królestwa Polski, Litwy, ale też Polesia, Galicji-Podola oraz Wołynia (dwa ostatnie później zamieniono w jedno Królestwo Halicji).
W granicach Stanów Zjednoczonych Polski znalazłyby się również Prusy Wschodnie oraz Księstwo Cieszyńskie, Śląsk Opolski i część Dolnego Śląska.
Stanami Zjednoczonymi Polski miał rządzić prezydent, który tytułowany byłby również jako król Polski, Litwy, Polesia i Halicji.
