12 kwietnia 1982 r. Pierwsza audycja Radia Solidarność
Premierowy program nadany przez nielegalne w czasach PRL Radio Solidarność trwał osiem i pół minuty.
12 kwietnia 1982 roku w drugi dzień świąt wielkanocnych o godzinie 21.00, na paśmie UKF na częstotliwości 70,1 MHz, można było usłyszeć charakterystyczny motywu piosenki "Siekiera, motyka" nagranej na flecie prostym przez Janusza Klekowskiego. Następnie w eter popłynęły słowa: "Tu Radio Solidarność".
Pierwsza audycja została nadana przez Klekowskiego i Marka Rasińskiego z dachu budynku przy ul. Grójeckiej 19/25 w Warszawie. Audycje poza Klekowskim czytała również Zofia Romaszewska.
"Chcieliśmy po prostu odezwać się do ludności Warszawy, aby wiedziała, że 'Solidarność' żyje mimo represji stanu wojennego i zepchnięcia Związku do podziemia. Czuliśmy, że musimy coś zrobić, aby podnieść ducha narodu, poprawić nastroje społeczne. Ludzie łatwo wpadają w pesymizm, a nam chodziło właśnie o to, żeby nie było tak pesymistycznie i ponuro" - wspominała nadanie pierwszej audycji.
A tak po latach Romaszewska przypominała warunki, w jakich były przygotowywane pierwsze kasety z audycjami: "Nagrywaliśmy audycje w domu na zwykłym magnetofonie, dopiero później mieliśmy porządniejszy sprzęt. Warunki pracy były więc prymitywne. [...] Musieliśmy sprzęt trochę obstawić poduszkami, żeby nie było pogłosu".
W Radiu Solidarność działali również m.in. późniejszy senator Zbigniew Romaszewski, dziennikarka Anna Sudlitz, profesor Andrzej Gomuliński, plastyk Andrzej Fedorowicz czy dziennikarz Andrzej Gelberg.
Ostatnią audycję warszawskiego Radia Solidarność nadano 22 czerwca 1989 roku.
