13 czerwca 1958 r. Powołano Ochotnicze Hufce Pracy
Uchwałą Rady Ministrów powołano Ochotnicze Hufce Pracy. Miały one dać szanse młodzieży na rozwijanie umiejętności zawodowych. Istnieją do dziś.
Ochotnicze Hufce Pracy zostały powołane w miejsce rozwiązanej Służby Polsce. Według uchwały rady Ministrów, OHP miało nieść pomoc w rozwijaniu gospodarki narodowej i stworzyć młodzieży możliwości zdobywania podstawowych umiejętności zawodowych. Poza tym junaczki i junacy mieli zapewnioną oświatę i wychowanie obywatelskie.
Pierwsze nabory junaków miały miejsce już tydzień po uchwale i trwały do końca listopada. Przyjmowano młodzież w wieku od 18 do 20 lat. W efekcie "zwerbowano" 1200 osób, które w czterech hufcach prowadziły prace przy budowie koeli wąskotorowej w Bieszczadach. Natomiast jedna z junackich grup pracowała w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu.
Junacy OHP byli również wysyłani, by wspomóc "bratnie narody". W lipcu 1959 roku junacka brygada została skierowana na budowę autostrad do Jugosławii. Pod koniec tego roku istniało już 39 hufców, skupiających 3470 młodych. Rok później rozpoczęły działalność pierwsze wakacyjne hufce pracy, które cieszyły się popularnością przez następne dwie dekady.
Po przemianach 1989 roku uznano, że OHP są wciąż bardzo potrzebną i ważną instytucją dla państwa. 20 kwietnia 2004 roku uchwalona została Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, która zastąpiła ustawę z 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu stanowiącą podstawę prawną działania Ochotniczych Hufców Pracy. Na mocy Ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy OHP stały się instytucją rynku pracy.
