13 lutego 1932 r. Polska przedstawia w Genewie plany „rozbrojenia moralnego”
Rada Ligi Narodów zwołała do Genewy konferencję rozbrojeniową, która rozpoczęła się 2 lutego 1932 r. W konferencji wzięło udział 60 państw a jej przewodniczącym wybrano byłego brytyjskiego Ministra Spraw Zagranicznych Arthura Hendersona.
Podstawą obrad były inicjatywy i plany zgłaszane przez poszczególne delegacje. Polska przywiozła do Genewy "Polski plan rozbrojenia moralnego". Memorandum o sposobie jego realizacji złożył minister August Zaleski.
Propozycja warunkuje pokój od: wprowadzenia norm prawnych w ustawodawstwach wewnętrznych, sprzyjających pokojowemu rozwojowi stosunków między narodami; zwołania międzynarodowej konferencji związku dziennikarzy, celem realizacji rozbrojenia moralnego w dziennikarstwie; wychowania młodzieży w zamiłowaniu do pokoju; przeciwdziałanie propagandzie w duchu wojny i nienawiści przez wszystkie państwa.
Projekt zakładał wprowadzenie do ustawodawstwa karnego państw sygnatariuszy kary więzienia za publiczne podburzanie do wojny, zachęcanie do łamania praw międzynarodowych. Ponadto kraje zobowiązują się nie tolerować na swoim terytorium działalności organizacji, które do tego zakazu nie będą się stosować. Zobowiązują się także do przeprowadzenia reformy nauczania, która zakazywałaby w szkołach działań prowadzonych tak przez nauczycieli, jak i uczniów zmierzających do "wzniecania uczuć nienawiści w stosunku do narodu obcego, lub do zakłócania dobrych stosunków między narodami".
Postulowano usunięcie z podręczników szkolnych "wszelkiego rodzaju ustępów, mogących przyczynić się do wszczepienia w młodzież uczuć nienawiści lub pogardy dla narodów obcych". Zakaz miałby dotyczyć także emisji radiofonicznych, które "mogłyby zakłócić dobre stosunki pomiędzy narodami lub obrazić uczucia narodowe słuchaczów, należących do narodowości jednej z układających się stron".
AS
