13 stycznia 1965 r. Upupa epos – na estradzie pojawia się kabaret „Dudek”
W kawiarni „Nowy Świat” w Warszawie, przy ulicy Nowy Świat 61 wystąpił po raz pierwszy kabaret „Dudek”. Kabaret założony i kierowany przez aktora i reżysera Edwarda Dziewońskiego przedstawił premierę programu „Spotkajmy się na Nowym Świecie”.
"Był w Polsce powojennej ostatnim przedwojennym kabaretem" - tak o "Dudku" powiedział w jednym z wywiadów Jan Pietrzak. Rzeczywiście, w przedstawieniach występowali znakomici aktorzy teatralni - stąd występy odbywały się późnym wieczorem, po spektaklach w teatrze - a teksty pisali najlepsi autorzy.
W ciągu 10 lat istnienia "Dudka" odbyło się około 1000 przedstawień, a w nich niemal 200 skeczy, monologów i piosenek kilkudziesięciu kompozytorów i autorów.
Spośród aktorów, we wszystkich przedstawieniach wystąpili: Irena Kwiatkowska, Edward Dziewoński, Wiesław Gołas, Jan Kobuszewski i Wiesław Michnikowski. Teksty piosenek i skeczy pisali najczęściej - Wojciech Młynarski, Stanisław Tym, Andrzej Bianusz i Andrzej Waligórski.
Znak graficzny kabaretu, afisze i zaproszenia projektował znany satyryk i rysownik Eryk Lipiński. Scenografię do przedstawień i kostiumy aktorów były autorstwa Marii Lipińskiej i Alicji Wirth. Nad sceną wisiał napis Upupa epops, który był łacińską nazwa ptaka - dudka, symbolu kabaretu. Jednak nazwa "Dudek" wzięła się od pseudonimu twórcy kabaretu Edwarda Dziewońskiego.
Swoją działalność kabaret zakończył 13 stycznia 1975 roku przedstawieniem "Każdego dnia trochę inaczej" (premiera 1974). Na koniec, jak zwykle, cały zespół odśpiewał piosenkę "Spotkamy się na Nowym Świecie", tym razem zmieniając słowa refrenu na "Spotkamy się na tamtym świecie".
Próba powrotu na scenę w 1987 roku programem "Po 13 latach, czyli DUDEK wiecznie żywy" nie była zbyt udana. Był to ostatni wzlot "Dudka" - kabaretu kochanego przez publiczność. "Wężykiem, Jasiu" - warto w tym miejscu zacytować fragment skeczu Stanisława Tyma ("Ucz się, Jasiu").
AS
