13 września 1866 r. Józef Dietl został prezydentem Krakowa
Pod koniec XIX wieku Kraków był prowincjonalnym galicyjskim miastem ze słabo rozwiniętym przemysłem i handlem. Nawet jako ośrodek kulturalny nie mógł konkurować z Lwowem.
W roku 1866 uzyskał prawo wybierania prezydenta i Rady Miejskiej. Rada Miejska liczyła 60 członków. Zasiadli w niej wybitni przedstawiciele krakowskiej inteligencji - Mikołaj Zyblikiewicz, Ferdynand Weigel, Józef Oettinger, Ludwik Helcel, Józef Dietl; a także arystokracji - Adam Potocki, Henryk Wodzicki czy Stanisław Mieroszewski. Uwzględniając wyznanie, oprócz 48 chrześcijan zasiadało w niej 12 izraelitów.
Pierwsze posiedzenie odbyło się w sali Hotelu Saskiego, bowiem sala obrad w nowej siedzibie Rady Miejskiej w Pałacu Wielopolskich nie była jeszcze gotowa.
Burmistrz Andrzej Seidler przedstawił sprawozdanie z działalności magistratu w latach 1853-1866. Stwierdził wówczas: "Samorząd gminny jako władza nie jest synekurą". Dyskusja nowych radnych, jak zanotowali współcześni, była chaotyczna, przekrzykiwano się, mówcy przerywali sobie nawzajem.
Najpoważniejszym kandydatem na fotel prezydenta był wzięty lekarz, były rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego i emerytowany profesor uczelni - dr Józef Dietl. Desygnowano go wcześniej na przewodniczącego Sekcji V, która zajmowała się sprawami kościelnymi, wyznaniowymi, policji polnej i leśnej, czystości miasta, szkolnictwa, dróg i kanałów - generalnie sytuacją ekonomiczną miasta.
W tajnych wyborach Józef Dietl otrzymał 51 głosów na 56 głosujących.
Jak relacjonował "Czas": "Rozum połączony z wiedzą i miłością dobra publicznego w osobie Dietla zapewni miastu sprawiedliwe rządy".
I rzeczywiście, kadencja prezydenta Dietla (zrezygnował w 1874 roku) zmieniła oblicze Krakowa i zapoczątkowała dynamiczny rozwój miasta.
Dietl doprowadził do znacznego zwiększenia dochodów Krakowa. Za jego rządów uporządkowano Planty i mury wokół Starego Miasta, przygotowano plany odbudowy Sukiennic (z zachowaniem starego wyglądu budowli), oczyszczono koryto Starej Wisły, powołano miejską straż ogniową, rozwinięto sieć wodociągów i przejęto zarządzanie szkołami w mieście.
Prezydentura Józefa Dietla oceniana jest jako jedna z najważniejszych w historii miasta.
AS