15 grudnia 1828 r. Sprzysiężenie Piotra Wysockiego
Podporucznik Piotr Wysocki zainicjował w warszawskiej Szkole Podchorążych Piechoty konspirację niepodległościową. Organizacja zwana była Sprzysiężeniem Podchorążych albo Spiskiem Wysockiego.
W 1928 roku w rządzonym przez cara Mikołaja I Królestwie Polskim sytuacja polityczna była napięta, a to w związku z procesem członków Towarzystwa Patriotycznego. Dodatkowo, nastroje niepodległościowe potęgowała wojna rosyjsko-turecka. W początkowej jej fazie nieumiejętnie dowodzeni Rosjanie ponosili porażkę za porażką.
W takich okolicznościach podporucznik Piotr Wysocki zainicjował utworzenie konspiracyjnego związku, którego celem było odzyskanie niepodległości przez Polskę. Koncentrowano się głownie na zagadnieniach militarnych, kwestie polityczne i społeczne pozostawiając bardziej doświadczonym. Stopniowo krąg członków Sprzysiężenia powiększał się, także o środowiska inteligenckie i studenckie.
Już w 1829 roku podchorążowie planowali wymusić na wizytującym Warszawę carze Mikołaju I ustępstwa, swobody polityczne i przestrzeganie konstytucji Królestwa Polskiego. W wypadku odmowy miano doprowadzić do wybuchu powstania, jednak zdecydowany sprzeciw zaangażowanych w konspirację senatorów powstrzymał Wysockiego i jego ludzi od chwycenia za broń.
Rok później podchorążowie nie dali się już powstrzymać i w nocy z 29 na 30 listopada zaatakowali będący siedziba wielkiego księcia Konstantego Belweder, doprowadzając tym do wybuchu powstania listopadowego.
