16 listopada 1950 r. II Światowy Kongres Obrońców Pokoju
Miał odbyć się w Sheffield, lecz władze brytyjskie odmówiły części uczestników wiz wjazdowych a tych, którzy je posiadali, nie przepuszczono przez granicę. W rezultacie kongres odbył się w Warszawie w dniach 16-22 listopada 1950 r.
Impreza poprzedzona była wielką akcją propagandową. Delegaci otrzymywali meldunki i rezolucje z zakładów pracy, a dzieci szkolne przysyłały im życzenia i laurki. Krytykowano rząd brytyjski i amerykański, żądano wprowadzenia zakazu stosowania broni atomowej oraz wycofania wojsk z Półwyspu Koreańskiego, gdzie trwała wojna między Koreą Południową wspieraną przez wojska amerykańskie a Północną z niemal półmilionową armią "ochotników chińskich".
Do Warszawy przybyli komuniści z całego świata, a wśród nich Pablo Neruda chilijski poeta i członek Komunistycznej partii Chile, który został członkiem prezydium Kongresu.
Kongres był całkowicie podporządkowany interesom propagandowym ZSRR. Ruch obrońców pokoju był narzędziem nacisku na rządy państw zachodnich. Presja opinii publicznej miała wymusić ograniczenie wydatków na zbrojenia w krajach kapitalistycznych.
Podczas II Światowego Kongresu Pokoju w Warszawie, powołano do życia Światową Radę Pokoju, która ogłosiła tak zwany Apel Sztokholmski, wzywający do zakazu używania i rozprzestrzeniania broni atomowej. W krajach bloku wschodniego organizowano powszechne akcje podpisywania apelu. W Polsce, według oficjalnych danych, podpisało go 18 milionów obywateli.
Polski Komitet Obrońców Pokoju ufundował specjalny puchar dla zwycięskiej drużyny wyścigu kolarskiego, którego trasa przebiegała przez Polskę, Czechosłowację i NRD. Stąd jego oficjalna nazwa to "Wyścig Pokoju".
AS
