17 grudnia 1950 r. Powstanie Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego
Koncepcja połączenia Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego (powstałego w 1873 r.) z Polskim Towarzystwem Krajoznawczym (powstałym w 1906 r.) nie była niczym nowym. Oba środowiska łączyły przyjacielskie relacje, jednak rozmowy na temat utworzenia wspólnej korporacji, chociaż zainicjowane już w 1907 r., przez długie lata nie przynosiły efektu.
Najbardziej zaawansowane były w okresie II RP, przerwał je jednak wybuch wojny. Powrócono do nich w 1948 r., gdy powołano Komisję Porozumiewawczą, która opracowała "Podstawy ideologiczne oraz zasady przyszłego statutu".
16 grudnia 1950 r. w Warszawie odbyły się ostatnie Zjazdy Delegatów obu Towarzystw, a następnego dnia na wspólnym Zjeździe PTT i PTK nastąpiło połączenie obu Towarzystw, pod nazwą: "Polskie Towarzystwo Turystyczno - Krajoznawcze".
Pierwszym prezesem został wybrany Włodzimierz Reczek, zaś w skład Zarządu Głównego weszli z Krakowa: Walery Goetel, jako wiceprezes oraz Adam Alberti, Aleksander Boniecki, Tadeusz Kerc, Władysław Krygowski, Bohdan Małachowski i Władysław Milata.
Powstanie PTTK było różnie oceniane przez środowisko turystyczne. Jedni uważali, że jest to uwieńczenie wysiłków podejmowanych już przez dawnych działaczy, zaś przeciwnicy połączenia twierdzili, że miało podtekst polityczny i było elementem konsekwentnego rugowania przez komunistów wszystkich organizacji o korzeniach przedwojennych.
AS
