17 maja 1958 r. Pierwszy zjazd Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej
Historia nie oszczędzała Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej. Na początku organizację dotknęło oziębienie stosunków radziecko-chińskich, a później instytucja przeżywał trudne chwile po transformacji politycznej.
Po upadku popieranego przez Stany Zjednoczone rządu Kuomintangu i przejęciu władzy przez komunistów, Chiny - a dokładnie Chińska Republika Ludowa - znalazły się w izolacji politycznej. Pekin intensywnie starał się wyrwać z dyplomatycznego odosobnienia, a państwa tak zwanej demokracji ludowej chętnie wyciągnęły rękę w stronę antyimperialistycznych Chin. Wśród nich była oczywiście sterowana przez Moskwę Polska Rzeczpospolita Ludowa.
15 czerwca 1951 roku powołano Chińsko-Polskie Towarzystwo Okrętowe S.A., które - ze względu na amerykańską blokadę żeglugową wybrzeży Chin - dla zmylenia nazwano Chińsko-Polskim Towarzystwem Brokerów Okrętowych "Chipolbrok".
Pierwsza spółka z kapitałem zagranicznym w historii Chińskiej Republice Ludowej, jaką była Chipolbrok, przyczyniła się do żywego rozwoju wzajemnych relacji gospodarczych i politycznych.
W konsekwencji, z inicjatywy pracowników polskiej żeglugi współpracujących z Chipolbrokiem, utworzono w 1957 roku w portowym Gdańsku Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej.
17 maja 1958 roku, już w stołecznej Warszawie, odbył się pierwszy założycielski Zjazd Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej. Prezesem instytucji został członek Biura Politycznego KC PZPR Stefan Jędrychowski, co wyraźnie pokazywało, że w rzeczywistości inicjatywa powstania Towarzystwa wyszła od władz. Zresztą peerelowska administracja początkowo mocno wspierała Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Chińskiej. W kraju powstały terenowe przedstawicielstwa, a członkostwo w instytucji deklarowało około 20 tysięcy Polaków.
Działalność Towarzystwa zamarło na początku lat 60., a to w wyniku kryzysu na linii Moskwa-Pekin i ochłodzeniu stosunków polsko-chińskich. Dopiero po roku 1985 i odnowieniu relacji państw bloku komunistycznego i Chin, instytucja ponownie zaczęła działać, ale ze zdecydowanie mniejszy rozmachem.
Po transformacji politycznej państwo przestało wspierać Towarzystwo, którego działalność faktycznie zanikała. Po roku 2000 odtworzono placówki Towarzystwa w Gdańsku, Poznaniu, Łodzi, Olsztynie i Szczecinie.
"Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Chińskiej przetrwało ostatnie lata dzięki zapałowi członków Towarzystwa, którzy mimo nie zawsze sprzyjającemu klimatowi, uparcie dążyli do popularyzacji bogatej kultury Państwa Środka w Polsce" - możemy przeczytać na stronie instytucji.
