18 grudnia 1988 r. Komitet Obywatelski przy Lechu Wałęsie
Podczas spotkania w podziemiach kościoła Bożego Miłosierdzia w przy ul. Żytniej w Warszawie zdecydowano o utworzeniu formalnej grupy poparcia dla Lecha Wałęsy i koncepcji porozumienia z władzą w ramach Okrągłego Stołu - Komitet Obywatelski przy Przewodniczącym NSZZ "Solidarność" Lechu Wałęsie. Na zaproszenie Wałęsy odpowiedziało 135 intelektualistów, naukowców, ludzi kultury i związkowców.
Powołano 15 komisji: pluralizmu związkowego - przewodniczący Tadeusz Mazowiecki, reform politycznych - Bronisław Geremek, prawa i wymiaru sprawiedliwości - Adam Strzembosz, warunków bytowych, pracy i polityki społecznej - Jan Rosner, polityki i reformy gospodarczej - Witold Trzeciakowski, wsi i rolnictwa - Andrzej Stelmachowski, mieszkalnictwa - Aleksander Paszyński, zdrowia - Zofia Kuratowska, nauki i oświaty - Henryk Samsonowicz, kultury i komunikacji społecznej - Andrzej Wajda, samorządu terytorialnego -Jerzy Regulski, ochrony środowiska i zasobów naturalnych - Stefan Kozłowski, stowarzyszeń i organizacji społecznych - Klemens Szaniawski, współpracy z mniejszościami narodowymi - Marek Edelman i młodzieży - Paweł Czartoryski. Sekretarzem Komitetu został Henryk Wujec.
W pierwszym komunikacie wyrażono m.in. nadzieję, że "polityczna opcja reformatorska weźmie górę także w strukturach władzy PRL. Zgoda na legalizację "Solidarności" będzie dla opinii publicznej wyraźnym sygnałem, że ta nadzieja zaczyna się spełniać. Stwierdzamy z całą mocą: dialog społeczny staje się wówczas możliwy, a negocjacje można rozpocząć nawet natychmiast".
Wśród działaczy opozycji dominowali doradcy L. Wałęsy z lat 1980-81 i byli działacze KSS KOR. Struktura komisji pozwalała na opracowanie stanowiska opozycji przed obradami Okrągłego Stołu. W okresie przedwyborczym Komitet przyjął nazwę Kom. Obywatelski "Solidarność" (od kwietnia do czerwca 1989). W oparciu o Komitet w całej Polsce tworzyły się regionalne i lokalne komitety organizujące kampanię wyborczą przed wyborami 4 czerwca 1989. Komitet zatwierdzał także listę kandydatów na posłów i senatorów.
W czasie kampanii prezydenckiej jako Komitet Obywatelski przy L. Wałęsie popierał kandydaturę Wałęsy w starciu z Tadeuszem Mazowieckim, co stało się źródłem konfliktów wśród jego członków. W wyborach parlamentarnych w 1991 roku wspierał koalicję wokół Porozumienia Centrum. Na początku 1991 roku Lech Wałęsa uznał, że Komitet wyczerpał swój polityczny potencjał i jego "działalność przeszła do chlubnych kart historii".
Z czasem tracił na znaczeniu i w 1992 roku został przekształcony w Instytut Obywatelski.
AS
