2 lipca 1924 r. Walka z analfabetyzmem
Na początku lat 20. zeszłego stulecia blisko co trzeci obywatel II Rzeczpospolitej nie potrafił pisać i czytać.
Walka z analfabetyzmem była jednym z głównych zadań resortu edukacji odrodzonej Polski. Polityka zaborców doprowadziła bowiem do dramatycznie niskiego poziomu edukacji. W 1921 roku aż 33,1 procent obywateli II Rzeczpospolitej było analfabetami.
Jeszcze w 1919 roku ustawowo wprowadzono przymusową naukę czytania i pisania dla analfabetów w Wojsku Polskim.
2 lipca 1924 roku Sejm przyjął ustawę o pracy młodocianych i kobiet. Nakładała ona na młodocianych obowiązek uczęszczania na kursy dla analfabetów.
Działania edukacyjne w II Rzeczpospolitej i walka z analfabetyzmem przynosiły efekty. Już w 1931 roku analfabetami było 23,1 procent obywateli, a tuż przed wybuchem wojny 18 procent.
