20 czerwca 1922 r. Powitanie wojsk polskich na Górnym Śląsku
Akcję wkraczania polskich sił zbrojnych do miast na Górnym Śląsku przygotowywał i koordynował Komitet Przyjęcia Wojska Polskiego. Jego prezesem honorowym został działacz narodowy i dyktator III Powstania Śląskiego Wojciech Korfanty, a rzeczywistym organizatorem był wybitny działacz narodowy Jan J. Kowalczyk, który stał na czele 11-osobowego wydziału wykonawczego.
O godz. 9 rano na moście szopienickim koło Sosnowca, przy symbolicznym łańcuchu, spotkali się przedstawiciele nowych władz, wojska i organizacji powstańczych. Po przemówieniach nowo mianowanego wojewody śląskiego Józefa Rymera i ks. prałata Jana Kapicy, na rozkaz generała Stanisława Szeptyckiego orkiestry wojskowe wykonały hymn dla uczczenia wyzwolenia i marsz żałobny na cześć poległych powstańców.
Po odśpiewaniu Roty inwalida, powstaniec śląski, Juliusz Chowaniec rozbił młotem symboliczny łańcuch i z okrzykiem "Pękajcie okowy niewoli, Górny Śląsk jest wolny, armio polska wkraczaj nań i połącz go z Polską" otworzył wojsku drogę do serca Śląska, do Katowic.
Pododdziały Wojska Polskiego przy dźwiękach dzwonów przekroczyły kordon graniczny kierując się przez Szopienice i Zawodzie do Katowic. Na czele pochodu szła kompania powstańców z majorem Janem Ludygą-Laskowskim na czele, za nimi kawaleria i piechota WP. Były także cywilne banderie, delegacje TG "Sokół", ZHP, organizacji społecznych, gospodarczych i spółdzielczych.
W szpalerze mieszkańców ustawionych wzdłuż drogi polskie wojsko przechodziło przez 22 udekorowane bramy. Przy wejściu do Katowic żołnierzy witał prezydent miasta Alfons Górnik: "Dzielni polscy żołnierze! Pokażcie, że karne Wojsko Polskie jest murem ochronnym dla obywateli miłujących pracę, dla obywateli lojalnych i spokojnych. Powiedzcie światu, że Polska jest krajem praworządnym! Niech żyje Polska i Górny Śląsk".
Po serii przemówień delegacja powstańców wręczyła gen. Szeptyckiemu stalowy miecz. Po defiladzie odbyły się festyny ludowe.
AS
