20 lipca 1982 r. Powstał Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego
Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego (PRON) został powołany w okresie stanu wojennego w miejsce skompromitowanego w społeczeństwie Frontu Jedności Narodu. Nową organizację tworzyły wszystkie ugrupowania polityczne zasiadające w sejmie: PZPR, ZSL, SD, PAX, Chrześcijańskie Stowarzyszenie Społeczne i Polski Związek Katolicko-Społeczny.
Z inicjatywy Komisji Współdziałania Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego i Stronnictwa Demokratycznego podpisano "Deklarację w sprawie Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego". Chodziło o propagandowe pokazanie powszechnego poparcia dla władz. PRON miał "jednoczyć społeczeństwo w dziele wyprowadzania kraju z kryzysu i odnowie Rzeczypospolitej".
W deklaracji stwierdzono, że "nie ma dla Polski innej drogi niż socjalistyczny jej rozwój, nie ma pewniejszej gwarancji jej niepodległości niż sojusz ze Związkiem Radzieckim". Podkreślano jej pełną otwartość na wierzących i niewierzących, partyjnych i bezpartyjnych.
Powszechność organizacji postanowiono uzyskać sprawdzonymi metodami - Biuro Polityczne KC PZPR na wniosek gen. Wojciecha Jaruzelskiego zaapelowało do członków partii o aktywne uczestnictwo w PRON. Dopuszczono możliwość zbiorowego członkostwa w PRON co skutkowało wstępowaniem wielu organizacji społecznych o czym nie informowano ich członków. Praktycznie do PRON "z klucza" należały wszystkie partie polityczne, związki zawodowe - OPZZ, organizacje młodzieżowe , m.in. ZHP a także stowarzyszenia sportowe i hobbystyczne. W maju 1983 r. do PRON należało niemal pół miliona obywateli z 75 organizacji społecznych.
Na czele PRON stanął pisarz Jan Dobraczyński, związany z PAX, a sekretarzem generalnym został Marian Orzechowski, sekretarz KC PZPR.
AS
