20 października 1923 r. Wprowadzono gdańskie guldeny
Decyzją Senatu Wolnego Miasta Gdańska 20 października 1923 roku środkiem płatniczym w mieście miał być gulden gdański.
Do decyzji o wprowadzeniu guldena, główną walutą w Gdańsku była niemiecka marka, z której zniemczony Senatu Wolnego Miasta nie chciał rezygnować. Jednak ze względu na hiperinflację i deprecjację marki niemieckiej w latach 20. zeszłego stulecia, władze miasta zostały zmuszone ekonomiczną rzeczywistością do ustanowienia własnej waluty i wycofania bezwartościowych marek.
20 października 1923 roku decyzją Senatu Wolnego Miasta Gdańska wprowadzono guldena gdańskiego równego stu fenigom gdańskim. Emitentem nowej waluty został powołany w listopadzie Bank von Danzig, czyli Bank Gdański. Wcześniej przejściowo zajmowała się tym Danziger Zentralkasse AG, czyli Gdańska Kasa Centralna.
W kolejnym miesiącu ustalono kurs wymiany guldenów gdańskich w stosunku do innych walut: 1 gulden gdański wart był 1/25 funta angielskiego albo 750 miliardów inflacyjnych marek niemieckich. Te zostały ostatecznie wycofane z obiegu w Gdańsku z początkiem 1924 roku.
Po wybuchu II wojny światowej gulden gdański obowiązywał jeszcze przez miesiąc po włączeniu Gdańska do III Rzeszy, czyli do 30 września 1939 roku. Jego wartość wynosiła wówczas 70 fenigów niemieckich i po takim kursie wymieniano go na marki.
