21 lipca 1984 r. Ustawa o amnestii
Z okazji czterdziestej rocznicy powstania Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, reżim ogłosił drugą po stanie wojennym amnestię. Był to zabieg czysto propagandowy.
W porównaniu z amnestią z 1983 roku, ta późniejsza objęła również skazanych lub tymczasowo zatrzymanych za czyny o charakterze politycznym.
Więzienia i areszty opuściło blisko 700 "politycznych", z wyjątkiem osób skazanych i oskarżonych o szpiegostwo, zdradę stanu czy próbę obalenia ustroju państwa. Na wolność wyszli między innymi przetrzymywani od 13 grudnia 1981 roku działacze KSS KOR i przywódcy Komisji Krajowej NSZZ Solidarność, których nie udało się zmusić do emigracji.
Opozycja i zagraniczne media miały świadomość, że amnestia jest wyłącznie propagandowym zabiegiem, który miał poprawić wizerunek peerelowskich przywódców w Polsce i zagranicą.
Rzeczywiście tak było, bo wkrótce ponownie wzmożone represje wobec opozycji o osób niewygodnym reżimowi.
