22 stycznia 1920 r. Virtuti Militari dla Antosia Petrykiewicza
W rocznicę wybuchu powstania styczniowego Naczelnik Państwa Józef Piłsudski zwołał pierwsze posiedzenie Kapituły Orderu Virtuti Militari.
Wśród pierwszych kawalerów Virtuti Militari znaleźli się między innymi sam Piłsudski, Józef Haller, Franciszek Latinik, Wacław Iwaszkiewicz, Edward Rydz- Śmigły, Jan Romer czy Adam Koc.
Naczelnik państwa nie zapomniał o jednym z najmłodszych uczestników walk w obronie Lwowa w 1918 roku w wojnie polsko-ukraińskiej - Antosiu Petrykiewiczu (urodzony w 1905 roku). 22 stycznia 1920 roku Piłsudski nadał chłopcu pośmiertnie Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari. Antoś Petrykiewicz do dzisiaj jest najmłodszym kawalerem tego orderu.
Gdy wybuchła wojna polsko-ukraińska, Petrykiewicz był uczniem drugiej klasy lwowskiego V Gimnazjum Państwowego. Od początków listopada 1918 roku brał udział w obronie Lwowa, walcząc w oddziale "Straceńców" późniejszego generała Romana Abrahama.
13-letni Petrykiewicz został ciężko ranny w czasie obrony "Reduty Śmierci" ("Góry Stracenia") na Persenkówce. Zmarł w szpitalu na Politechnice Lwowskiej 16 stycznia 1919 roku.
"W moim oddziale Góry Stracenia walczył od pierwszych dni listopada uczeń II kl. gimnazjum, ś.p. Antoni Petrykiewicz, w wieku lat 13. W walce był nieustępliwy. Ciężko ranny pod Persenkówką 23 grudnia 1918 r. , zmarł z ran w szpitalu na Politechnice. Za osobistą odwagę odznaczony został Krzyżem Virtuti Militari. Był to najmłodszy w całej armii kawaler tego najwyższego odznaczenia wojennego" - pisał o nim Abraham.
Petrykiewicz został pochowany w katakumbach na Cmentarzu Obrońców Lwowa.