23 grudnia 1991 r. Jan Olszewski sformował rząd

Sejm wybrał Jana Olszewskiego na premiera w dniu 6 grudnia, jednak prace nad stworzeniem gabinetu przedłużały się. Dopiero 23 grudnia 1991 roku, po drugiej turze długich negocjacji, dzięki poparciu "Solidarności" i PSL, powstał gabinet koalicyjny złożony z przedstawicieli: PC - 4 ministrów, ZChN - 3, PSL-PL - 2 i PChD - 1.

Wśród ministrów znaleźli się: Karol Lutkowski - minister finansów; Antoni Macierewicz - minister spraw wewnętrznych; Marian Miśkiewicz - minister zdrowia i opieki społecznej; Jan Parys - minister obrony narodowej; Andrzej Siciński - minister kultury i sztuki; Krzysztof Skubiszewski - minister spraw zagranicznych. Za uchwałą głosowało 235 posłów, przeciw 60 posłów a wstrzymało się od głosowania 139 posłów.

Powstała wątła większość, która dysponowała w Sejmie zaledwie 114 głosami. 

"Ja tego rządu nie rekomenduję tutaj Wysokiej Izbie jako rządu przełomu, pragnę, żeby to był dla tego społeczeństwa rząd nadziei. Nadziei nie na szybką, błyskawiczną, lecz stopniową, ale wyraźną poprawę sytuacji ekonomicznej, bo tu jasno trzeba sobie powiedzieć: nie ma na to w obecnych warunkach szans. Nadziei, tej nadziei, o której mówię, trzeba szukać przede wszystkim w programie nacelowanym na przyszłość, na sformułowanie realnych, konkretnych dróg wyjścia z obecnej depresji gospodarczej. Depresji także społecznej, powiedziałbym, depresji cywilizacyjnej" - mówił w sejmie Jan Olszewski.

"(...) rzeczą najgorszą, która mogłaby się stać, byłoby po prostu udzielenie temu rządowi przyzwolenia z litości, jak tu ktoś powiedział. Ten rząd, mimo dramatycznych okoliczności, mimo że czas rzeczywiście goni, powinien mieć albo rzeczywiste wsparcie tej Izby, albo nie powinno go być wcale"- żądał Olszewski i mimo że przyjęto jego wystąpienie oklaskami to wsparcie posłów okazało się iluzoryczne. Przez cały okres działania (do 5 czerwca 1992 r.) nie dysponował trwałą większością parlamentarną.

AS