23 listopada 1915 r. Racjonowanie żywności w Krakowie
Z powodu trwających działań wojennych w Krakowie wprowadzono racjonowanie mąki i chleba. Podobne rozwiązania zastosowano w innych polskich miastach leżących wówczas w zaborach austro-węgierskim i pruskim.
W Krakowie w listopadzie 1915 roku dzienny przydział na osobę wynosił 200 gramów mąki i 200 gramów chleba. Przydziały były systematycznie zmniejszane aż do końca trwania wojny. W październiku 1918 roku osiągnęły poziom głodowy: 250 gramów mąki i 680 gramów chleba na tydzień.
Podobne ograniczenia wprowadzono między innymi w Warszawie po wkroczeniu do polskiej stolicy wojsk pruskich. Na przykład dwutygodniowy przydział cukru wynosił od 270 do 400 gramów na osobę.
Władze okupacyjne państw centralnych wydawały również tak zwane paszporty ziemniaczane, które umożliwiały zakup na wsi tego jednego z podstawowych składników jadłospisu. W wielu miastach obowiązywały również karty opałowe czy węglowe.
Na koniec dodajmy, że Żydzi zamiast kartek na chleb potrzymali przydziały na macę.
