24 lutego 1969 r. Ostatni rejs "Batorego"

Losy "Batorego" były bardzo mocno związane z historią Polski. Przed wybuchem II wojny światowej, mogący przewieźć 760 pasażerów i 1200 ton ładunku, statek odbył 39 rejsów na trasie Gdynia-Kopenhaga-Nowy Jork-Halifax. Jeden kurs trwał - w zależności od pogody - od 8 do 9 dni.

Po 1 września 1939 roku rola siedmiopokładowego transatlantyku znacząco się zmieniła. Ze statku turystycznego "Batory", który w momencie wybuchu wojny znajdował się w Ameryce, został przemieniony w wojskowy transportowiec. Statek przebudowano i uzbrojono. Pierwszą wojskową misją "Batorego" było przetransportowanie 1 Kanadyjskiej Dywizji Piechoty z Halifaksu do Glasgow w grudniu 1939 roku.

Później "Batory" uczestniczył m.in. w ewakuacji żołnierzy z Francji, desancie sił alianckich w Afryce Północnej czy inwazji na Sycylię

Do najsłynniejszych wojennych rejsów "Batorego" zalicza się podróż z ewakuowanymi do Australii 480 brytyjskimi dziećmi w sierpniu 1940 roku. Z powodu wyjątkowych pasażerów transatlantyk otrzymał wówczas miano "rozśpiewanego statku".

Nie był to jednak jedyny pseudonim "Batorego". Okręt nazywano również "szczęśliwą łódzią" po tym, jak zdołała bezpiecznie przetransportować do Kanady rezerwy banku Anglii i skarby wawelskie (w tym arrasy).

Po wojnie statek pływał na trasie Gdynia-Bombaj, by od 1957 roku powrócić do kursów północnoatlantyckich (trasa Gdynia-Kopenhaga-Southampton-Montreal). Odbył ich w sumie 112.

Po ostatnim kursie, zakończonym 24 lutego 1969 roku w Gdyni, "Batory" został przemieniony w hulk hotelowy, ale ze względu na nieopłacalność przedsięwzięcia, podjęto decyzję o zezłomowaniu zasłużonego statku. Stało się to w stoczni w Hongkongu.  

W swojej morskiej karierze "Batory" odbył 222 rejsy liniowe, przewożąc ponad 270 tysięcy pasażerów, w 59 wojennych podróżach przewiózł dalsze około 120 tysięcy osób jako transportowiec i odbył 75 rejsów wycieczkowych przewożąc około 30 tysięcy pasażerów.