25 czerwca 1952 r. Generał Józef Kuropieska skazany na śmierć
Józef Kuropieska należał do tych żołnierzy, którzy mimo pięknej karty w Wojsku Polskim (za udział w wojnie obronnej w 1939 r. odznaczony został Orderem Virtuti Militari kl. V) poszli na służbę komunistów. Po wyzwoleniu Oflagu II C Woldenberg przez Brytyjczyków, powrócił w 1945 do kraju. Trafił do Głównego Zarządu Polityczno-Wychowawczego, a następnie otrzymał przydział do oddziału operacyjnego Sztabu Generalnego. Jako szef sztabu Polskiej Misji Wojskowej przy ambasadzie RP wyjechał do Londynu.
Po powrocie z misji pełnił wiele odpowiedzialnych funkcji m.in. dowódcy 15 Dywizji Piechoty w Olsztynie, zastępcy Szefa Sztabu Generalnego oraz Szefa Sztabu Okręgu Warszawskiego w stopniu generała brygady.
Został aresztowany 13 maja 1950 r. razem z generałami Jerzym Kirchmayerm i Stefanem Mossorem. Oskarżony został o udział w dywersyjno-szpiegowskiej organizacji działającej w Wojsku Polskim. Śledztwo trwało dwa lata. Rozprawa przeciwko gen. Kuropiesce rozpoczęła się 23 czerwca 1952 r. Oskarżycielem był płk Stanisław Zarakowski a przewodniczącym składu orzekającego Najwyższego Sądu Wojskowego płk Piotr Parzeniecki.
Kuropieska nie przyznał się do winy. We wspomnieniach z tego okresu wydanych w książce "Nieprzewidziane przygody", tak opisuje ostatni dzień procesu: "Tego dnia nie było publiczności. Poza sądem, prokuratorem i dwoma konwojentami na sali rozpraw nie było nikogo. Prokurator Zarakowski w swym wystąpieniu powoływał się na zeznania świadków, w pełni potwierdzających moją winę, w szczególności zaakcentował wagę zeznań Tatara, jak się wyraził, koronnego świadka. Skończył inwokacją: »Wysoki Sądzie, wnoszę o rozstrzelanie tej kanalii, szpiega angielskiego«".
25 czerwca 1952 r. Najwyższy Sąd Wojskowy skazał gen. Kuropieskę na karę śmierci. W uzasadnieniu napisano, że "od 1944 do 1950 r. w Polsce i za granicą działając na rzecz imperialistycznych państw usiłował przemocą usunąć władzę ludową i obalić ustrój Państwa Polskiego". Uznano go winnym organizowania działalność sieci szpiegowskiej i tego, że "bezpośrednio gromadził i przekazywał na rzecz imperialistycznego wywiadu materiały i wiadomości stanowiące tajemnicę wojskową w zakresie obronności Państwa".
W 1954 roku Najwyższy Sąd Wojskowy uchylił wyrok skazujący go na karę śmierci. Gen. Józef Kuropieska został zwolniony z więzienia w grudniu 1955 r. Śledztwo, z braku dowodów, umorzono w styczniu 1956 r. W czerwcu 1956 r. Kuropieska powrócił do czynnej służby wojskowej. Był m.in. dowódcą Warszawskiego Okręgu Wojskowego, w tym czasie utworzył w Krakowie 6 Dywizję Powietrzno-Desantową.
AS
