26 lutego 1927 r. "Mazurek Dąbrowskiego" hymnem narodowym
"Tekst ten należy uważać za jedynie obowiązujący" – tak brzmiał fragment okólnika ministra spraw wewnętrznych Felicjana Sławoja Składkowskiego dotyczący słów "pieśni literackiej: Jeszcze Polska nie zginęła".
Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku "Mazurek Dąbrowskiego" został uznany hymnem Polski - jednak nieoficjalnie. W konstytucji marcowej z 1921 roku o hymnie nie wspomniano, a jego "legalizacją" zajęto się dopiero w połowie lat XX.
15 października 1926 roku Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego uznało "Mazurek Dąbrowskiego" za obowiązkowy do śpiewania w szkołach.
Natomiast 26 lutego 1927 roku Ministerstwo Spraw Wewnętrznych oficjalnie ogłosiło "Mazurka Dąbrowskiego" hymnem narodowym. W okólniku pojawił się również tekst pierwszą zwrotkę i refren "Mazurka Dąbrowskiego":
"Jeszcze Polska nie zginęła,
Kiedy my żyjemy.
Co nam obca przemoc wzięła,
Szablą odbierzemy.
Marsz, marsz, Dąbrowski,
Z ziemi włoskiej do Polski.
Za twoim przewodem
Złączym się z narodem".
Różni się on od oryginalnego tekst według pisowni rękopisu Józefa Wybickiego:
"Jeszcze Polska nie umarła,
kiedy my żyjemy.
Co nam obca moc wydarła,
szablą odbijemy.
Marsz, marsz, Dąbrowski
do Polski z ziemi włoski
za Twoim przewodem
złączem się z narodem".
W porównaniu z oryginałem nastąpiło kilka zmian. W tekście zmieniono rymy ("nie umarła - wydarła" na "nie zginęła - wzięła") oraz zrezygnowano z dwóch zwrotek (czwartej i szóstej). Dodatkowo poprawiono tekst pod względem stylistycznym.
2 kwietnia 1927 roku dołączono do hymnu nuty i oficjalnie uznano jego harmonizację. Dokonał jej kompozytor i dyrygent Feliks Konopasek. Przypomnijmy, że autor melodii opartej na motywach ludowego mazurka jest nieznany. Do dziś najczęściej podaje się określenie "melodia ludowa".
