26 maja 1956 r. W Krakowie powstaje klub, który stanie się siedzibą kabaretu „Piwnica pod Baranami”
Leopold Grzyb, kierownik Krakowskiego Domu Kultury, postanowił oddać do dyspozycji młodzieży niewykorzystywaną, zagraconą piwnicę w pałacu "Pod Baranami" w Rynku Głównym.
Po co młodym taki lokal? Na to pytanie odpowiedział Piotr Skrzynecki w tekście opublikowanym w "Dzienniku Polskim": "Nie będziemy dłużej owymi »samotnie błąkającymi się kotami«. Musimy wreszcie sami stanowić o sobie wg popularnej zasady »nic o nas bez nas«, a do tego konieczna jest przecież pobieżna chociaż znajomość własnych spraw. Nie stawiamy sobie żadnych apriorycznych programów. Uwolnić się od schematów starych, nie przyjmować nowych, to chyba nasze największe marzenia. Przede wszystkim jednak zrozumieć i poznać siebie. A jako że do tego konieczne jest jakiekolwiek pomieszczenie, musieliśmy zejść do podziemi przygarnięci przez Dom Kultury". Tak znalazł swoje miejsce Klub Młodzieży Twórczej "Piwnica pod Baranami".
O samego początku tworzyli go i byli jego bywalcami absolwenci szkół artystycznych, których w Krakowie nie brakowało. Imprezy organizował Kazimierz Wiśniak, Piotr Skrzynecki, Janina Garycka, wśród organizatorów Piwnicy znaleźli się rzeźbiarz - Bronisław Chromy i student Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej - Krzysztof Penderecki. Klub organizował wystawy obrazów, wieczory poetyckie i muzyczne, występy zespołów bigbitowych i jazzowych. Jednak największą sławę i popularność przyniósł Klubowi Kabaret "Piwnica pod Baranami", który na lata stał się synonimem krakowskiej cyganerii i miejscem niezależnego myślenia. Jego konferansjerem i liderem był Piotr Skrzynecki.
W 1961 roku "Piwnica" musiał się wyprowadzić z piwnicy Pałacu pod Baranami, gdy z nakazu władz lokal zajął Związek Młodzieży Socjalistycznej. Jednak po trzech latach piwniczanie wrócili na stare śmieci - we władzach też mieli przyjaciół - gdzie trwają do dziś.
AS
