26 października 1945 r. Dekret Bieruta
Na mocy dekretu Krajowej Rady Narodowej wszystkie grunty w granicach Warszawy przeszły na rzecz gminy miasta stołecznego. Akt łamiący konstytucyjne prawo własności określany jest mianem dekretu Bolesława Bieruta.
Dekret o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy, bo taka jest pełna nazwa dokumentu, został wydany 26 października 1945 roku przez Krajową Radę Narodową, której prezydentem był Bolesław Bierut.
Na mocy dekretu wszystkie grunty w przedwojennych granicach miasta przechodziły na własność gminy miasta stołecznego Warszawa. Komuniści tłumaczyli, że w ten sposób łatwiej będzie odbudować zniszczone przez Niemców miasto.
Choć dekret Bieruta mówił jedynie o przejęciu gruntów, a budynki miały pozostać własnością osób prywatnych, to jednak właścicielom zabierano kamienice albo poddawano je uciążliwemu obowiązkowi kwaterunkowemu. Proceder ten w mniejszym stopniu dotyczył peryferyjnych, a co za tym idzie mniej wartościowych, nieruchomości,
Pomimo wyjątkowych okoliczności wydania dekretu Bieruta, akt prawny naruszał prawo własności. Szacuje się, że warszawiacy utracili od 20 do 40 tysięcy nieruchomości. W 1945 roku stanowiło to nawet 95 procent nieruchomości miasta w przedwojennych granicach.
Na koniec przypomnijmy, że dziś przed sądami wciąż toczy się kilka tysięcy postępowań dotyczących dekretu Bieruta.
