26 sierpnia 1912 r. Zjazd polskich irredentystów
W dniach 25-26 sierpnia 1912 roku w Zakopanem spotkali się polscy irredentyści, czyli działacze niepodległościowi nawiązujący do radykalnego patriotycznego włoskiego ruchu z przełomu XIX i XX wieku.
Głównym założeniem irredentyzmu, jako ruchu politycznego i społecznego, było zjednoczenie w granicach jednego państwie terenów zamieszkiwanych przez podobne grupy etniczne. Nic zatem dziwnego, że nawołujący do czynnego działania irredentyzm tak bardzo oddziaływał na nastroje wśród polskich działaczy niepodległościowych, dążących do zjednoczenia ziem polskich będących pod zaborami oraz odrodzenia państwa polskiego.
W Zakopanem spotkali się m.in. Władysław Studnicki, Witold Jodko-Narkiewicz, Ignacy Daszyński i Józef Piłsudski. To właśnie ten ostatni zaproponował, by w celu finansowania polskich oddziałów paramilitarnych w Galicji, powołać Polski Skarb Wojskowy. Przyszły Naczelnik i Marszałek jako honorowego przewodniczącego skarbu wskazał Bolesława Limanowskiego.
Poza tym we władzach Polskiego Skarbu Wojskowego znaleźli się m.in. Włodzimierz Tetmajer, Hipolit Śliwiński, Wacław Tokarz czy wspomniany już Studnicki.
Fundusze zebrane w skarbie miały posłużyć przygotowaniu wojskowemu Polaków, na wypadek wiszącego nad Europą nieuniknionego konfliktu zbrojnego.
