27 kwietnia 1946 r. "O głosowaniu ludowym"
Krajowa Rada Narodowa uchwaliła ustawę "O głosowaniu ludowym" w dniu 30 czerwca 1946 roku.
Ustawę "O głosowaniu ludowym", która określała treść pytań referendalnych i termin głosowania, przyjęto jednogłośnie - głosowało za nią również wtedy jeszcze stosunkowo niezależne Polskie Stronnictwo Ludowe.
Uczestnicy w referendum mieli dopowiedzieć na trzy pytania: "Czy jesteś za zniesieniem Senatu?", "Czy chcesz utrwalenia w przyszłej Konstytucji ustroju gospodarczego, zaprowadzonego przez reformę rolną i unarodowienie podstawowych gałęzi gospodarki krajowej, z zachowaniem ustawowych uprawnień inicjatywy prywatnej?" i "Czy chcesz utrwalenia zachodnich granic Państwa Polskiego na Bałtyku, Odrze i Nysie Łużyckiej?".
Konstrukcja pytań niejako wymuszała trzykrotną odpowiedź, co Polska Partia Robotnicza wsparła głośną akcją propagandową.
Jak komentuje dr Filip Musiał w "Kronice komunizmu w Polsce", referendum "dla komunistów miało być z jednej strony testem faktycznej popularności, a z drugiej poligonem doświadczalnym poprzedzającym decydujące oszustwo w zbliżających się wyborach do Sejmu Ustawodawczego".