28 marca 1946 r. Powołano Państwową Komisję Bezpieczeństwa
Państwowa Komisja Bezpieczeństwa była kolejnym przejawem nasilenia terroru przeciwko antykomunistycznemu podziemiu.
Utworzenie Państwowej Komisji Bezpieczeństwa miało na celi skoordynowanie - i dzięki temu nasilenie - terroru skierowanego przeciw antykomunistycznej partyzantce i demokratycznej opozycji.
Termin utworzenia komisji nie był przypadkowy. Stało się to w okresie przed "referendum ludowym" i wyborami do Sejmu Ustawodawczego.
Szefem PKB został minister obrony narodowej Michał Rola-Żymierski, a w jej skład weszli minister bezpieczeństwa wewnętrznego Stanisław Radkiewicz, komendant główny Milicji Obywatelskiej Franciszek Jóźwiak oraz dowódca Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego Bolesław Kieniewicz.
Tym samym pod bezpośrednim dowództwem komisji było nawet 180 tysięcy ubeków, milicjantów i żołnierzy ludowego wojska, którzy operowali w 14 strefach bezpieczeństwa, na jakie podzielono powojenną Polskę. Te siły wspierali jeszcze funkcjonariusze Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej.
By przyspieszyć brutalną rozprawę z opozycją i antykomunistami, "do szybkiego i zdecydowanego zwalczania przestępczości przeciwko państwu" przeznaczono wojskowe sądy rejonowe.
