29 września 2001 r. W Warszawie odsłonięto pomnik Juliusza Słowackiego
Pomysł wzniesienia pomnika Juliusza Słowackiego zrodził się w 1909 roku w stulecie urodzin poety. Jednak, żadnej z inicjatyw w okresie międzywojennym nie udało się zrealizować.
Do idei budowy pomnika powrócono w drugiej połowie lat 70. XX w środowisku Towarzystwa Przyjaciół Warszawy. Okazją była zbliżająca się 170. rocznica urodzin poety.
Pomnik Słowackiego miał być realizacją rzeźby autorstwa Edwarda Wittiga (polski rzeźbiarz rozstrzelany w 1941 roku przez Niemców za odmowę podpisania volkslisty) wykonanej na konkurs we Lwowie. Model pomnika był przechowywany w Teatrze Stanisławowskim w Łazienkach. Komisja Ochrony Zabytków Towarzystwa Przyjaciół Warszawy rozpoczęła nawet zbieranie funduszy. Mimo to Związek Polskich Artystów Plastyków postanowił rozpisać konkurs na projekt pomnika. Nie został on jednak rozstrzygnięty.
Kolejne podejście do budowy pomnika Juliusza Słowackiego datuje się na rok 1994. Ponownie z inicjatywą wystąpili członkowie TPW Oddziału Stare Miasto, przy poparciu Koła Krzemieńczan i Towarzystwa Opieki nad Zabytkami. Powołano Społeczny Komitet Budowy Pomnika Juliusza Słowackiego a jego przewodniczącym został dr. Wojciech Fijałkowski.
Zdecydowano, że pomnik stanie na Placu Bankowym. Ojciec Święty Jan Paweł II poświęcił kamień węgielny, a akt erekcyjny podpisano w Pałacu Prezydenckim w marcu 2001 roku. Wmurowanie kamienia węgielnego nastąpiło w 1999 roku.
Figura wieszcza została odlana w brązie. Stanęła w miejscu, z którego w 1989 roku usunięto pomnik Feliksa Dzierżyńskiego.
AS
