3 sierpnia 1917 r. Polski Kongres Polityczny w Moskwie
3 sierpnia 1917 roku w Moskwie rozpoczął obrady Polski Kongres Polityczny. Jego uczestnicy zamierzali odbudować niepodległą Polskę w oparciu o Rosję. W efekcie powołano Radę Polską Zjednoczenia Międzypartyjnego.
Polski Kongres Polityczny skupiła działaczy, którzy zdecydowanie sprzeciwiali się zbliżeniu z Niemcami i Austro-Węgrami. Obradujący w Moskwie byli przeciwni uznaniu autorytetu polskich władz ustanowionych aktem z 5 listopada 1916 roku, w którym państwa centralne obiecywały Polakom walczącym przeciwko Rosji powstanie Królestwa Polskiego.
Kongres w uchwale nawoływał do działań, które miały doprowadzić do odbudowania "niepodległego państwa polskiego, utworzonego przez zjednoczenie wszystkich ziem polskich z własnym wybrzeżem morskim, obejmującym ujście Wisły".
W tym celu zamierzano utworzyć polską armię w Rosji, która miała wystąpić przeciwko Niemcom i Austro-Węgrom. Z tego powodu Rada współpracowała z carskim Naczelnym Polskim Komitetem Wojskowym i pozostawała w kontakcie z Polskim Korpusem na Wschodzie generała Józefa Dowbora-Muśnickiego.
W skład Rady wchodziło 75 członków. Prezesem Rady i kierownikiem najważniejszego organu, jakim był Wydziału Wykonawczego, został Stanisław Wojciechowski. Wydział Wykonawczy dzielił się na Zagraniczny, Wojskowy i Wewnętrzny.
Do innych członków Rady należeli między innymi Stanisław Grabski czy Jerzy Zdziechowski.
Uznając się za ośrodek polityczny przyszłego państwa polskiego, Rada zwróciła się do Romana Dmowskiego, Erazma Piltza i Maurycego Zamoyskiego z prośbą o reprezentowanie organu zagranicą.
Rada zakończyła działalność w marcu 1918 roku, mając świadomość, że działalność polityczna w ogarniętej rewolucją bolszewicką Rosji jest bezcelowa.