4 października 1950 r. Rząd Cyrankiewicza zdecydował o rozbudowie Tychów
Tychy były przed II wojną światową niewielką gminą z częściowymi prawami miejskimi, które utraciła w 1945 roku. Uchwała Prezydium Rządu Rzeczpospolitej Polskiej zdecydowała o rozbudowie miasta Tychy (prawa miejskie przywrócono Tychom w 1951 roku).
"W celu polepszenia warunków życia klasy robotniczej Centralnego Zagłębia Węglowego przez zapobieżenie dalszemu zagęszczeniu miast i osiedli w niecce węglowej (...)" zdecydowano, żeby ówczesne 11-tysięczne miasteczko w okresie planu 6-letniego rozbudować do wielkości miasta dla około 30.000 mieszkańców (...). A "W planie perspektywicznym przewidzieć dalszą rozbudowę miasta Tychy do rzędu miast 100-tysięcznych z uwzględnieniem przejęcia części funkcji centralnych w stosunku do Centralnego Zagłębia Węglowego dla odciążenia Katowic".
Miało to być miejsce zamieszkania przede wszystkim dla zatrudnionych w zakładach położonych w rejonie m. Tychy, głównie w kopalniach: Bolesław Śmiały, Boże Dary, Murcki, Wesoła, Ziemowit, Wieczorek, Wujek, Mysłowice, Kleofas, Katowice, Eminencja oraz w hutach: Baildon, Ferrum, Łaziska. Rząd przeznaczył na rozbudowę Tychów kwotę 800 mln złotych. Koncepcja rozbudowy zakładała organizację placu budowy w oparciu o istniejące miasto.
Nową dobudowywaną część miasta określano mianem "Nowe Tychy", chociaż nazwa ta nigdy nie została oficjalnie zatwierdzona. Pierwsze osiedle, jeszcze przed rozpisaniem konkursu, zaprojektował Tadeusz Teodorowicz-Todorowski. Konkurs na koncepcję urbanistyczną miasta Tychy wygrał zespół architektów z Warszawy, pracujący pod kierunkiem Kazimierza Wejcherta i Hanny Adamczewskiej, którzy zostali generalnymi projektantami miasta.
Symbolem zachodzących zmian stała się zmiana herbu miasta. W 1950 roku herb ze złotym rogiem na błękitnym polu został zmieniony. Na tle czerwonego ceglanego muru umieszczono skrzyżowany "pyrlik z żelazkiem" a u góry napis "Tychy". Do starej wersji herbu powrócono w 1989 roku.
AS
