9 marca 1971 r. Włodzimierz Janiurek pierwszym rzecznikiem prasowym rządu PRL
Włodzimierz Janiurek był najdłużej urzędującym rzecznikiem rządu w Polsce powojennej (od 9 marca 1971 do 24 sierpnia 1980).
Wcześniej był dziennikarzem i redaktorem naczelnym "Trybuny Robotniczej", w latach 1957-69 z ramienia PZPR posłem na Sejm PRL II, III i IV kadencji a także ambasadorem PRL w Pradze i Meksyku.
Dostęp do informacji pochodzących z instytucji publicznych, w tym rządu, był po 1956 roku stopniowo przywracany. Jednak nawet Polska Agencja Prasowa miała trudności z uzyskaniem i publikacją informacji.
Kierownictwo PAP - w "Memoriale w sprawie wzbogacenia treści i form informacji jawnych przekazywanych do prasy, radia i telewizji" z 1967 r. - narzekało, że informują społeczeństwo o ważnych wydarzeniach w kraju później niż prasa zagraniczna a reglamentacja informacji jest powszechna, niezależnie od szczebla władzy. Już wtedy pojawiły się głosy o konieczności powołania rzeczników prasowych, w tym rzecznika prasowego Rady Ministrów.
Odblokowanie dostępu do informacji nastąpiło dopiero w 1971 roku, na fali zmian wprowadzonych w partii po wydarzeniach grudniowych 1970 roku. Nastąpiło to na VIII Plenum KC PZPR.
W dokumencie z lutego 1971 r. przedstawiono zasady powoływania rzecznika i jego obowiązki. Rzecznik podlegał bezpośrednio premierowi, ale politycznie był nadzorowany przez Biuro Prasy KC PZPR.
Funkcja rzecznika prasowego była umocowana na poziomie podsekretarza stanu w Urzędzie Rady Ministrów - powoływany przez premiera na wniosek Biura Prasy KC PZPR oraz Prezydium Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.
Głównym zadaniem rzecznika prasowego RM było "przedstawianie oficjalnego stanowiska rządu oraz pomaganie redakcjom agencji, prasy, radia i TV w szybkim uzyskiwaniu rzetelnej informacji do publikacji oraz na potrzeby wewnętrzne redakcji na tematy całokształtu realizacji polityki gospodarczej, społecznej i kulturalnej państwa i najważniejszych jego ogniw".
Rzecznik prasowy RM był funkcją przede wszystkim polityczną. Biuro Prasy KC PZPR podkreślało "prawo i obowiązek partii do sterowania publikowaniem informacji".
AS
Wykorzystano informacje pochodzące z artykułu Renaty Piaseckiej Strzelec "Służby prasowo-informacyjne w Polsce w latach 1945-1971" opublikowanego w "Roczniku Bibliologiczno-Prasoznawczym" tom 2/13, 2010.
