9 września 1930 r. Aresztowanie antysanacyjnych polityków
Sanacja w brutalny sposób uderzyła w posłów opozycyjnego Związku Obrony Prawa i Wolności Ludu.
Po skróceniu przez prezydenta Ignacego Mościckiego kadencji Sejmu, antysanacyjni politycy zawiązali komitet wyborczy pod nazwą Związek Obrony Prawa i Wolności Ludu. Władza szybko uderzyła w nowy przejaw działalności opozycji.
9 i 10 września 1930 roku, na polecenie ministra spraw wewnętrznych generała Felicjana Sławoja-Składkowskiego, bez nakazu sądowego aresztowano 19 przywódców opozycji i osadzono ich w twierdzy w Brześciu nad Bugiem.
Wśród zatrzymanych było sześciu byłych posłów PPS (m.in. Adam Ciołkosz i Herman Lieberman), dwóch PSL "Piast" (Wincenty Witos i Władysław Kiernik), dwóch z PSL "Wyzwolenie" oraz jeden z NPR (Karol Popiel) i jeden ze Stronnictwa Chłopskiego.
Dodatkowo aresztowano pięciu byłych parlamentarzystów ukraińskich.
Jak podała w komunikacie Państwowa Agencja Telegraficzna, opozycyjni politycy zostali zatrzymani pod zarzutem "kradzieży, oszustwa, przywłaszczenia", czyli przede wszystkim przestępstw natury kryminalnej, ale również i politycznej.
Nie był to jednak koniec niedemokratycznych działań rządzącej sanacji. W ciągu kilku kolejnych dni zatrzymano 60 opozycjonistów czy posłów mniejszości ukraińskiej i białoruskiej.
