Robin Hood. Nie wszystko w tej historii jest legendą
Któż nie zna Robin Hooda - leśnego banitę, który okradał bogatych, a w zasadzie skarb państwa, by rozdawać biednym i uciśnionym. Opowieść osadzona jest w Anglii, gdzie wysokie podatki budzą coraz większy sprzeciw, wobec króla. Nie ma źródeł historycznych, które potwierdzałyby istnienie legendarnego bohatera, jednak występują w niej również postacie znane z historii.
W legendzie o Robin Hoodzie syn arystokratycznego rodu wraca z krucjaty, którą prowadził Ryszard Lwie Serce — nie jest to postać literacka, a rzeczywisty król Anglii, który rzeczywiście przewodził, czy może raczej należałoby powiedzieć: był jednym z dowódców trzeciej wyprawy krzyżowej w latach 1190-1192. Ryszard nie zginął jednak w drodze powrotnej, jak możemy zobaczyć w niektórych wersjach, lecz objął ponownie tron w 1194 roku. Niedługo później król Francji Filip II August zaatakował angielskie posiadłości we Francji — Ryszard ruszył na wojnę, na której zginął w 1199 roku.
Choć w legendzie o Robin Hoodzie Ryszard Lwie Serce jawi się jako mądry, waleczny i dobry dla ludu władca, w rzeczywistości traktował on Anglię jako skarbiec dla finansowania wojen. Władca rzadko przebywał w kraju, często natomiast podnosił podatki.
Ryszard Lwie Serce padł rażony strzałą z łuku, nim do tego doszło, uznał on za swojego następcę brata — Jan bez Ziemi.
Zobacz również: 100 tysięcy osób poniosło śmierć. Przyczyną była chciwość
Panowanie Jana bez Ziemi także nie było łatwe dla jego ludu. Najpierw nowy król musiał spacyfikować nieprzychylnych mu możnowładców i umocnić władzę w kraju, ponadto dążył do odzyskania posiadłości angielskich we Francji, te wszystkie plany wymagała armii i pieniędzy. Król nałożył więc wysokie podatki na swoich wasali, co przełożyło się na pogorszenie sytuacji prostego ludu. Władca obciążył daninami także Żydów, a majątki kościoła skonfiskował. W dodatku królewscy urzędnicy zasłynęli z licznych nadużyć. W legendzie o Robin Hoodzie uosabia szeryf Nottingham.
W 1215 roku miarka się przebrała — wszystkie trzy stany: duchowieństwo, szlachta i miasta zbuntowały się przeciwko królowi. Jan bez Ziemi został zmuszony do podpisania w Runnymede pod Windsorem Wielkiej Karty Swobód 15 czerwca 1215 roku.
Zobacz również: Czy średniowieczne zbroje były kuloodporne?
Wielka Karta Swobód nazywana też z łaciny Magna Charta Libertatum gwarantowała miastom wolność handlu, a duchowieństwu prawo obsadzania biskupstw. Król nie mógł bez zgody rady królewskiej podnieść podatków. W skład rady weszli baronowie, biskupi i arcybiskup. Wprowadzono też zasadę, że nikt nie może być więziony bez wyroku sądowego.
Zobacz również: Słońce się skryło i niemało strachu Jagielle napędziło
